راز پیدایش آب
توضیحات:
-
به نام خدا
وقتی زمین شکل گرفت، مانند یک توپ مذاب بود و سطح آن با برخورد مکرر خرده سیاره‌ها، شکل تازه‌ای به خود می‌گرفت. منظومه شمسی در روزهای اولیه بسیار آشفته‌‌تر از آن چیزی بود که این روزها به نظر می‌‌رسد.وقتی خرده‌‌سیاره‌ها و ستاره‌های دنباله‌دار به زمین داغ برخورد می‌‌کردند، آب و هیدروژن موجود در آن‌‌ها به‌‌سرعت بخار می‌‌شد. هنگامی که زمین به‌مرور زمان سرد شد، بخار آب ناشی از برخورد دنباله‌دارها و سیارک‌ها متراکم شد و در فضای اتمسفر زمین باقی ماند. شواهد مربوط به این موضوع در نسبت‌های ایزوتوپی نهفته است. نسبت ایزوتوپ هیدروژن سنگین (دتریوم) به هیدروژن معمولی یک امضای شیمیایی اختصاصی است.با در اختیار داشتن دو مقدار آب با نسبت ایزوتوپی یکسان، به این نتیجه می‌رسیم که این آب‌ها باید از یک منشأ باشند. آب اقیانوس‌‌های زمین نیز نسبت ایزوتوپی یکسانی با آب موجود روی خرده‌‌سیاره‌ها دارند.
آب، به طور کلی ما را احاطه کرده است و از آسمان،رودخانه، دریاچه و جوی، جاری و سرازیر می شود و هنوز خیلی از ما نمی دانیم که آب دقیقا از کجا می آید؟ جواب پیچیده است ، شاید عامل آن ابرهای بارور سنگین باشد، که سبب بارش می شود و ریشه ی تمام اینها به جهان هستی باز می گردد. از زمانیکه نوترون و الکترون در هر دقیقه، ده بیلیون درجه گرم شدند و سپس هیدروژن و هلیوم که به عناصر سبک تر شناخته شده اند و موانع ساختمانی اتمی که لیتیوم نام دارد را شکل می دهند.عناصر سنگین تر بعدا ظاهر می شوند، وقتی که عناصر سبک تر به آسمان، درون ستاره ها و اجرام آسمانی می روند. با گذر زمان، ستاره ها امواجی را از عناصر سنگین تر ساطع می کنند، که خود اکسیژن است و خارج از فضا است، جایی که با عناصر سبک ترکیب می شوند.
هر چه سیاره ای به خورشید نزدیکتر باشد ،گرمای خورشید در آنجا بیشتر است و این دما بر حالت آب که در آن سیاره است ، تاثیر میگذارد . هرچه سیاره کوچکتر باشد ، نیروی گرانشش ضعیف تر است و کمتر میتواند بخار آب را در سطح خود نگهدارد . بنا بر این بخار آب در خلا‍ء فضا پراکنده خواهد شد.البته ترکیب و نحوه شکل گیری مولکول های هیدروژن و اکسیژن با مولکول آب دو چیز کاملا متفاوت هستند.